Elektrische gitaar

De gitaar die de afgelopen 75 jaar de meeste invloed heeft gehad op de hedendaagse muziek is de elektrische gitaar. De drie bekendste varianten zijn de solid-body, hollow-body en de semi-solid-body. De solid-body bestaat uit een massief stuk hout of uit meerdere gelamineerde lagen hout en heeft daardoor minder last van feedback. Deze gitaar kan daardoor ook op hardere volumes gebruikt worden, omdat het ‘rondzingen’ minder is dan bij bijvoorbeeld de hollow-body.  Enkele voorbeelden van de solid-body zijn de stratocaster, telecaster en les paul modellen. De hollow- en semi-hollow body hebben net als een akoestische gitaar een klankkast die open is, waarbij de semi-hollow vaak een wat smallere klankkast heeft met daarbinnen een massief stuk hout. De klank van deze gitaren zijn vaak  wat voller en donkerder dan een solid-body. De meeste elektrische gitaren zijn voorzien van 6 stalen snaren, die op andere manieren vastgezet kunnen worden dan een akoestische gitaar. Een elektrische gitaar is voorzien van elementen, die bestaan uit magnetische spoelen die de trilling van de snaren overbrengen naar de gitaarversterker. Er zijn verschillende elementcombinaties te vinden op elektrische gitaren. Naast de bovengenoemde drie soorten zijn er natuurlijk ook afwijkende modellen met bijvoorbeeld 7 of 12 snaren.