Jimi Hendrix

Jimi Hendrix(1942-1970)
Jimi Hendrix behoort tot het selecte groepje linkshandige gitaar pioniers die experimenteerden met de enkel aanwezige rechtshandige gitaren. Het is dan ook niet zelden dat je Hendrix afgebeeld ziet met een Fender Stratocaster met de kop ondersteboven.

Gitaren
De meest bekende uitvoering is de in 1968 gemaakte witte stratocaster met maple hals. 

Maar de Stratocaster is niet de enige gitaar die hij hanteerde. Van hetzelfde merk maakte hij gebruik van verschillende Fende rDuo-Sonic elektrische gitaren. In de tijd met de Little Richards gebruikte hij voornamelijk een Fender Jazzmaster. In het begin van de jaren 60 speelde Hendrix ook met een zwarte Fender Jaguar met rosewood hals. 

Een ander veel bespeeld gitaarmerk was Gibson. Bijvoorbeeld de Gibson SG Custom uit 1967 in het wit met 3 pickups. Maar ook een Gibson Les Paul TV special uit 1958. En verschillende Gibson Flying V gitaren, al dan niet met eigen kunst beschilderd. 

Op het gebied van akoestische gitaren gebruikte Hendrix voornamelijk 2 soorten. Er gaan verhalen dat hij de Epiphone FT79 alleen in Engeland gebruikte en de Martin D-45 alleen in the USA.

Versterkers

De meest bespeelde versterker was de Marshall JTM45 100 Watt buizentop uit 1966. Maar daar bleef het niet bij. In de studio gebruikte hij drie Fender Dual Showman versterkers in combinatie met dubbele 15 inch speakercabinets. Tijdens de Experience tour in 1968 gebruikte hij deze Fender tops ook in combinatie met onder andere Marshall tops. 
Ook Fender Princeton Reverb en de Twin Amp kun je tegenkomen als je naar Hendrix luistert. 

Minder bekend zijn de Sunn 100 versterkers, waar Hendrix een endorser voor was vanaf 1968. Dit contract zou 5 jaar lopen, maar dat heeft Hendrix niet gehaald.

Effecten
De twee meest bekende effecten zijn de Wah-Wah en de de Fuzz. Die eerste was onder andere de Vox VH846 in de toen logischerwijs handwired uitvoering. Deze Wah-Wah gebruikte hij in ieder geval op Woodstock in 1969. De FuzzFace die hij gebruikte is wat uiterlijk vrijwel identiek aan de nu nog steeds verkochte Dunlop Fuzzface, een rond effectpedaal in lichtblauw uitgevoerd met twee knoppen en batterijvoeding. Het is echter niet het originele Fuzzpedaal. Dunlop begon pas in de jaren 80 met deze replica.

Snaren
Het benden van snaren, het geeft een karakteristiek geluid, zeker wanneer Hendrix het deed. Het superheldere maar ook volle geluid, en zeker karakteristieke geluid is onder meer te danken aan de dunne lage gitaarsnaren. De sets liepen van .010 voor de hoge e tot .032 voor de lage e. Een set die hij zelf samenstelde. Fender maakte onder de naam Voodoo Child een remake van deze set. Onder andere uitgevoerd met bulletends voor een superstabiel geluid ook na vele bends. Die naam kwam niet uit de lucht vallen, zet Voodoo Child maar eens op en je hebt direct de juiste inspiratie.